Enjoying New Zealand!

Hallo allemaal!!
Deze keer is het aan mij, Willem, om een verhaaltje te typen. Als eindredacteur van de laatste verhalen vond Kim het nu wel eens tijd dat ik eens wat moeite voor jullie deed. Om jullie gelijk jaloers te maken: het weer is nog steeds uitstekend! Veel zon en zo'n 20 tot 25 graden, hier en daar een schapenwolkje.

Onze tocht vervolgde zich naar Rotarua. Deze plek was mij al bekend. De, bij sommige bekende, aardrijkskunde leraar Dhr. Bruinooge heeft mij hier een strafopstel over laten schrijven. Dat was ook de reden dat ik hier heen wilde. Rotorua staat bol van de Maori cultuur en er zijn geisers en kokende modderpoelen. Door de zwavel in de modderpoelen stinkt dit stadje 24/7 naar rotte eieren in combinatie met zwijnenscheten en dooie ratten. Bij aankomst schoten we meteen het informatiecentrum in om te vragen hoe en waar we deze must-sees konden bezoeken. Deze natuurlijke wonderen waren echter al zo commercieël geworden dat we $50,- per neus af moesten tikken voor 2 uurtjes in het park rondom de geizers en modderpoelen door te brengen. Daarop hebben we besloten om onze bus van de volgende dag van 17:30 te vervroegen naar 9:30. De must-sees hebben we dan maar even op youtube bekenen. Later kregen we ze nogmaals te zien op de Ipad van Didier die s'avonds doodleuk voorbij kwam lopen. Bij toeval zaten we weer in hetzelfde hostel.

Op tijd uit bed, vandaag gaan we naar Taupo! Het idee is om hier een skydive te gaan maken. Bij aankomst zagen we al een limousine staan van Skydive Taupo. Nog geen minuut later hadden we onze skydive van 4km hoogte geboekt. Om 14:00 werden we opgehaald met de limo en naar het skydivecentrum gebracht. Na wat korte instructies, het aankleden en een kennismaking met je skydive-buddy kwam het knalroze vliegtuigje voorrijden. Na zo'n 20 min in het kleine vliegtuigje waren we op de juiste hoogte en ging het vliegtuigdeurtje open. De twee forse Duitse dames die met ons mee waren sprongen eerst. Daarna mocht ik Kim eruit zien gaan, waarna ik aan de beurt was. Daar zit je dan op de rand van een vliegtuig. Klaar voor een vrije val van ca. 45 sec. Weinig tijd om dat te beseffen is er niet want je skydive-buddy gooit zich al voorover...... En dan... ZO SUPER VET!!! De eerste 5 sec. ben je even je oriëntatie kwijt maar daarna besef je dat je met een rotgang naar beneden valt. Het was geweldig om de aarde onder je van zo'n hoogte te zien. Op het moment dat de parachute open ging weet je dat er weinig meer fout kan gaan. In de lucht vlogen Kim en ik nog langs elkaar en enkele minuten later stonden we weer op de grond. We raden het iedereen aan om een keer te gaan skydiven. Echt het ruigste wat we ooit gedaan hebben.

Na een slechte nachtrust (twee uurtjes slaap voor Kim) stond er een zware wandeling van ca. 20km op de planning. Al vroeg in de ochtendgloren werden we opgehaald om naar het Tongariro National Park te gaan om de Tongariro Alpine Crossing te gaan lopen. Voor de Lord of the Rings fans: hier is ook een deel van de film opgenomen en is Mount Doom te vinden. Het was een bijzonder stukje aarde om overheen te lopen. Een mooi vulkanisch gebied wat begon met een hoop groen en een stromend beekje. Hoe hoger we kwamen, hoe minder groen er was en op een gegeven moment was er enkel nog steen. Uiteindelijk kwamen we bij drie meren aan en konden we niet verder omdat één van de vulkanen actief was. De gewandelde route hebben we vervolgens weer teruggelopen naar onze pick-up plaats. De wandeling was erg indrukwekkend en inspannend. Terug bij het hostel zijn wij na een douche gelijk te bed gegaan, want om half 2 snachts moesten we weer klaarstaan voor de volgende bus.

Om 00:30u wakker! De bus richting Wellington is er over een uurtje. We reizen deze nacht door naar het Zuider eiland. Om 7:40u aangekomen in Wellington schoten we als twee, met backpack bepakte, windhonden richting de ferry terminal. We hadden de boot van 13:30u en zagen de boot van 8:00u nog aan wal liggen. Kim had het slimme idee om te vragen of we toevallig nog met deze ferry mee konden. Wonder boven wonder mocht dit en zaten we dus regelrecht op de ferry naar het Zuiden. Yes! In Picton aangekomen zijn we naar het hostel gegaan en hebben we nog een korte wandeling gemaakt.

Het is inmiddels alweer 2 maart en we vertrekken richting het plaatsje Nelson. Het hostel bleek super relaxed te zijn met gratis Wifi èn iedere dag chocoladepudding met ijs als dessert! Deze dag hebben we verder vrij weinig boeiends gedaan, dus we gaan gelijk door naar 3 maart. Vandaag een lekker luier dagje gehad en een wandeling gemaakt door de bergen van Nelson. Het enige bijzondere hierover te melden is dat deze wandeling precies het middelpunt is van Nieuw-Zeeland (dit geheel om ons verslag van nietszeggende weetjes te voorzien).

Het is 4 maart. Wouter de Mol, wederom gefeliciteerd! Vandaag gaan we weer wat leuks doen! Jawel... Wandelen. Vandaag staat het Abel Tasman National Park op het programma. Weer vroeg uit de veren om met de bus mee te gaan. Vervolgens hebben we weer bootje gevaren, aangezien het park alleen via het water te bereiken is. Het was een grappig gebeuren: we stapten op land in een bootje welke achter een tractor naar de zee gereden werd. Vervolgens werd de boot losgekoppeld en werd het een 'watertaxi'. We werden op een strand gedropt en moesten van daaruit naar het beginpunt lopen. Drie dagen hiken en kamperen kan hier ook, maar wij houden het gewoon bij een dagwandeling (genoeg gekampeerd in Australie). Vandaag voor de verandering maar weer eens een goede 20km gelopen!

Onze backpacks zijn we weer aan het inpakken onder het genot van een lekker setje van Bakermat. Bekend geworden bij ons door onze vriend Arnold en is zeker het luisteren waard (zie youtube: Bakermat Mixtape). Morgenochtend vertrekken we om 7:30u richting Franz Josef. Het wordt weer een lange dag reizen. Rond 17:00u zullen we op de plaats van bestemming zijn.

Hopende dat jullie allen hebben kunnen genieten van mijn eerste volledige inbreng in het schrijven van dit verslag!

Tot de volgende keer!!

XXX KIWI