Going South...

28 dec
Onze tijd bij Kashmire zit erop! Met de verdiende dollars, cash ontvangen in een envelop, rijden we richting het zuiden. Aan het einde van de middag hebben we een stop gedaan bij het plaatsje Lake Cathie. Kim heeft hier even lekker gezwommen. Terwijl Arnold, vanaf nu Nollie genoemd, aan het 'chillen' was begon Willem met het koken. Na een lekker avondmaaltje zijn we naar een state forest gereden om daar te overnachten. Een hele mooie campingplaats midden in een groot bos. Na een gezellige avond met de nodige alcoholische versnaperingen uit het pak 'goon' (4liter wijn in een pak) zijn we rond middernacht gaan slapen.

29 dec
Vandaag zijn we rustig opgestart en weer verder gereden richting het zuiden. Wederom even gestopt bij een meer om een verfrissende duik te nemen. In het meer lag een mooi eilandje en wij besloten hierheen te zwemmen. Het plezier was van korte duur. Kim begon vanuit het niks te schreeuwen en was zichtbaar in paniek. Willem, die direct als een Rambo om zich heen keek om het gevaar de nek om te draaien, kon niet zien wat er aan de hand was. Onze Nollie die dit gebeuren van een afstandje aanschouwde bleef rustig en kon zijn lach niet onderdrukken, tot op het moment dat Kim de woorden "Kwal, Kwal! Een grote Kwal" uitschreeuwde. Willem keek nu naar beneden en zag een grote vieze kwal met enorme tentakels tussen hem en Kim zwemmen. Zonder aarzelen besloten we de zwemtocht naar het eiland af te blazen en terug te gaan. Om te bekomen van de schrik (Kim dan) hebben we in het zonnetje een 'bakske leut' op.
We hebben onze tocht richting Sydney vervolgd om met onze 'einzelganger' Erik te meeten. Zijn reigenoot Remco had te veel heimwee en miste de luxe van thuis en is er vantussen. Met zijn allen opzoek naar een slaapplaats. Het enige wat we vonden waren 'no camping' borden. Omdat we niet nog eens het risico wilden lopen dat we beboet werden hebben we uren gezocht en kilometers gereden, maar helaas geen geschikte plek gevonden. We hebben uiteindelijk toch op een no camping plaats gestaan maar gelukkig geen ranger gezien.

30dec
Het vinden van een goede slaapplaats zal ook vandaag moeilijk worden. We hebben deze ochtend gelijk wat campings gebeld en bij de 4de was gelukkig nog plek. De camping was gelegen in het toeristische plaatsje The Entrance. In de middag zijn we weer gaan zwemmen en hebben lekker liggen zonnen. Het stikte hier van de Pelikanen, die rond de klok van 16:00 recht voor onze neuzen werden gevoerd. Deze avond zijn we erg vroeg naar bed gegaan, want de wekker stond alweer op 5:00 om vroeg naar Syney te vertrekken en de drukte voor te zijn.

31dec
Vroeg uit de veren, snel douchen, eten en in de kleren... Dat was het idee maar uiteindelijk duurde het wat langer. Om 8:30 waren we dan toch in Sydney bij het apartement van Nadine gearriveerd. Het plan was om naar het park Mrs Macquarie's Chair te gaan. Bij aankomst was het al mega druk! Een rij zo lang, dat hadden wij nog nooit gezien en dan was het nog maar 10:30 in de ochtend. Gelukkig stonden er vrienden van Nadine al halverwege in de rij dus konden we bij hun instromen. Om 11:45 waren we dan eindelijk in het park en konden we op zoek naar een plekje tussen de mensenmassa die al wat had gevonden. Na wat gevonden te hebben konden we dus 12 uur gaan zitten wachten op het spektakel van waarschijnlijk 10 a 15 minuten. Vanaf 14:00 ging de bar open zodat we biertjes en wijntjes konden drinken. De dag hebben we uiteindelijk vol kunnen maken met zonnen, liggen, kletsen, wandelen, een spelletje en wat slapen. Om 21:00 hadden we dan een voorproefje met het 'kindervuurwerk'. Dit was al super mooi dus dat beloofde wat voor 00:00. Om 23:30 hadden we een mooi plekje aan het water weten te vinden (wel wat bomen in ons zicht op de Harbour Bridge maar het vuurwerk werd op meerdere plaatsen afgestoken). We waren het erover eens dat dit het mooiste vuurwerk was dat we ooit hadden gezien. Na het vuurwerk stroomde het met 17.000 mensen gevulde park leeg. Op onze weg naar huis wandelden we nog door de gayscene van Sydney waar we zeer extravagante mannen zagen. De route naar huis werd hierdoor leuker en deed de vermoeidheid vergeten.

1jan
Het is 2013! Het is slechts een gegeven want het gevoel is anders dan oud en nieuw in NL. Geen groots feest, leuke muziek en lekker drinken. Geen familie en vrienden om je heen maar gelukkig ook geen kater! Vandaag scheiden onze wegen weer. Nollie gaat naar een hostel in Sydney, Erik gaat op zoek naar een nieuwe reisgenoot en Nadine laten we achter in het appartement. Zelf hebben we besloten om naar de Blue Mountains te gaan. Hier kwamen we vroeg in de avond aan en wilden we naar een hostel gaan. Deze was vol. Gelukkig wist de eigenaar een slaapplaats in de 'bush' waar we konden overnachten. Dit was beslist de mooiste slaapplaats tot nu toe in Australië (Narrow Neck rd, Katoomba). Langs een dirt road midden op een berg in de Blue Mountains met een ondergaande zon en in de avond duizenden sterren. Schitterend!!

2jan
Vandaag gaan we wandelen in de Blue Mountains bij Katoomba. Kim voelde zich ziekjes maar heeft toch doorgebeten. We hadden een leuke route gekozen: via The Great Stairway langs de Three Sisters, hebben we ons aflaten zakken naar beneden. Het was een super mooie wandelroute met mooi uitzicht onderweg. We hebben van alles gezien onderweg, het hoogtepunt was een grote hagedis, een Goanna genaamd. Het beest schrok van ons en klom een boom in, zodoende konden we mooie foto's van hem maken. We hebben onze trip voortgezet via de Katoomba Falls terug de berg op. Kim was inmiddels al dood en dood op, jammer genoeg voor Kim moesten we via de bovenzijde nog helemaal terug lopen naar het beginpunt. Deze route was vele malen lichter en bij toeval kwamen we Erik met zijn nieuwe Duitse reisgenote tegen. Na een wandeling van ca. 5 uur waren we terug bij het begin.
's Avonds hebben we bij een hostel gedouched en omdat deze nog steeds vol was zijn we weer naar onze slaapplek op de berg gereden. Helaas was het weer geheel omgeslagen en werd heel Katoomba en de Blue Mountains gehuld in een gigantische wolk. Het was mistig en je liep tegen de druppels aan ipv. dat ze op je vielen. Er was niks anders aan te doen dan vroeg te gaan slapen.

3jan.
In de ochtend werden we gewekt door een groep mensen die gingen abseilen. Nadat we waren opgestart zijn we naar de Wentworth Falls gereden en vandaag een korte wandelroute van 1,5 uur gelopen. Deze waterval was de mooiste die we tot nu toe hebben gezien. Het was weer een fijne wandeling. Na de middaglunch, lekkere wraps met kip en tonijn, hebben we bij vertrek besloten we om via het binnenland richting Melbourne te rijden. Omdat we eigenlijk geen idee hebben wat de plannen waren voor komende tijd werd dit plan onderweg wel meerdere keren aangepast. Eenmaal bij de kruising binnenland of via de kust naar Melbourne, hebben we ervoor gekozen om toch via de kust te gaan.
's Avonds kwamen we aan bij een mooie restarea langs de snelweg bij Moruya. Na een lekker gerechtje met rijst, kip, brocolli, ui en wortelen (ja ouders we eten gezond!) hebben we bij kaarslicht een selectie van foto's gemaakt die jullie natuurlijk al gezien hebben onder het kopje foto's op ons blog.

4jan.
Het was geweldig wakker worden voor Willem. Hij dacht even dat het 6jan, zijn verjaardag was. Kim had een goed ontbijt klaargemaakt met fruit, een wrap en een lekkere bak koffie. Vervolgens zijn we weer op pad gegaan. Bij Bermangui hebben we een stop gemaakt voor een verfrissende duik in de zee. Het was hier prachtig en het water was kraak helder. Kim was weer helemaal blij, er waren namelijk paarden. Deze paarden werden door de eigenaren tot hun nek meegenomen in het water. Helaas konden we van dit spektakel geen foto's maken. We hebben onze reis voortgezet naar Merimbula. Hier hebben we 2,5 uur in de bieb gezeten om onze foto's te uploaden en te zoeken naar een leuk baantje. Uiteindelijk stopte onze dagtrip op een restarea op de grens van New South Wales en Victoria.

5jan.
We zijn naar het plaatsje Mallacoota aan de kust gereden. Bij de pier aangekomen waren we verbaasd van hoe mooi het hier was. Overal bootjes, vogels, pelikanen en niet te vergeten: heel veel zon! Ook een toiletgebouw van de camping met een warme douche en een washok. We hadden de hele dag tijd voor een grote schoonmaak. De auto uitgestofzuigd, al het beddegoed en de kleren gewassen.... ons kleine stulpje op wielen weer lekker opgefrist. De rest van de dag hebben we het rustig aangedaan, vooral in de schaduw gezeten want in de zon was het behoorlijk warm. Vandaag was het weer 'total fire ban' en de borden gaven 'outrageous' aan met betrekking tot de kans op bosbranden. In de avond op de restarea kwamen we weer samen met Erik en zijn reisgenote Nina zodat we de volgende dag samen Willem's verjaardag konden vieren.

6jan.
Voor de verjaardag van Willem hebben we een bootje gehuurd. Om 10uur in de ochtend voeren we uit met een gevulde koelbox voor een lekkere lunch. Om de meren en de rivieren ten noorden van Mallacoota waren picknickplaatsen op het vaste land die alleen per boot te bereiken waren. Het weer wilde echter niet meewerken om deze dag tot een geweldige verjaardag te maken. Het beetje zon wat er was verleidde ons niet tot een duik in het water. Hier en daar hebben we wat rondgedobberd en aan land lekkere sandwiches gemaakt. rond 17:00 waren we weer terug aan wal en besloten we hamburgers met gebakken aardappelen (waar Willem al weken zin in had) te gaan eten.

7jan.
In de ochtend besloten we op advies van locals de Genoa Peak te gaan beklimmen. Via deze zware wandelroute kwamen we uiteindelijk op een bergtop met een hoogte van 500 meter. We hadden een mooi uitzicht op de kustlijn en het plaatsje Mallacoota waar we de afgelopen dagen waren gebleven. Op onze tocht verder richting Melbourne hebben we een toeristische route genomen langs de plaatsjes Cape Cornan en Marlo, waar we bij de French's Narrows weer even naar de kust zijn gegaan. Via het mooie duingebied kwamen we aan bij een strand waar de zee erg wild was met een sterke stroming. We hebben hier dan ook alleen pootje gebaden en genoten van het uitzicht, een onaangetast strand voor zo ver als je kon kijken.
Halverwege in de middag zijn we aangekomen in Orbost. Hier hadden we een goedkoop hotel gevonden, slechts 50 dollar voor ons 2en. In de 'tv-room' van het hotel hebben we met zijn 2en in grote leren stoelen gehangen. Onder het genot van een flesje wijn hebben we wat programma's gekeken en de film Dreamgirls.

8jan.
Vandaag werd Willem wederom verrast met een lekker ontbijt op bed. Supervers stokbrood met..... jawel.... AARDBEIEN! Dat was weer eens lekker smullen. Na het gebruik van de lekkere warme douche hebben we uitgecheckt bij het hotel. In Orbost hebben we bij de bieb nog even wat extra foto's op het blog gezet. De rest van de dag hebben we alleen maar gereisd richting Wilsons Promontory National Park. Aangekomen bij een restarea bij Yanakie hebben we snel ons prakkie klaargemaakt en lagen we om 19:00 al in ons huis op wielen. Het was namelijk ontzettend koud, het waaide hard en de regen maakte het kl*teweer compleet.

9jan.
Wachtend tot het weer wat rustiger werd en de zon zichzelf meer liet zien, zijn we rond 10:00 richting Tidal River gereden. Hier hebben we wederom weer een wandeling gemaakt. Na 4 uur te hebben gewandeld door het woud en het beklimmen van een berg kwamen we aan bij onze auto. Voordat we vertrokken wilden we gaan onderzoeken of we stiekem niet op de camping van Tidal River gebruik konden maken van de douches. Zover was het nooit gekomen want tot ons geluk waren er openbare toiletten en warme douches. Dat was weer even genieten. We hebben in de middag onze reis richting Melboourne weer voortgezet. In de avond zijn we op een restarea bij Poowong aangekomen. We hebben hier samen met 4 Duisters en een Canadees bij een kampvuur gezeten. Dit was weer een mooie gelegenheid op een flesje wijn soldaat te maken.

Tot zover weer onze belevenissen hier in Australië. We gaan de komende dagen een kleine citytrip maken in Melbourne. Hierna willen we weer gaan werken om de bankrekening een positieve impuls te geven. We hebben al wat lijntjes uitzet; hetzij bij paardenranches, in de stad Melbourne of landinwaards weer eens fruitplukken.

We'll see! Cheers!